Θεατρικό

Lebenstraum

Κατερίνα Γραμματικού

Lebenstraum «Πουλάμε φθηνά θάνατο. Αγοράστε!» θα μπορούσε να γράφει το πανό πάνω από το πάλκο κάποιας θεατρικής σκηνής. Η θεωρία του μανδαρίνου θριαμβεύει ξανά (πολύ παλιό έργο του πορτογάλου Εκα Ντε Κουέιρος). Πριν τα συγκλονιστικά γεγονότα της ανέλπιστης πανδημίας με τις εκατόμβες θανάτου σε - ιδιαίτερα μάλιστα- αναπτυγμένες χώρες του κόσμου, μια προφητεία θα επιβεβαιωθεί. Το έργο Lebenstraum γράφτηκε λίγο πριν εκπνεύσει το 2019. Τον Απρίλιο του 2020 όσο ο κορωνοϊός θανατώνει, εφημερίδες γράφουν για επενδυτικά κεφάλαια θανάτου. Άνθρωποι σκαρφίζονται προϊόντα που πουλούν σε υποψήφιους αγοραστές –ασφαλισμένους σε τιμή ευκαιρίας και που αποδίδουν στον θάνατο. Επενδύοντας προνοητικά στη δυστυχία των μαζών, μπορείς να γίνεις πλούσιος! Ένα θεατρικό έργο για 4 πρόσωπο με πρωταγωνιστές τον βασικό ήρωα Άδμητο, τον άγγελο, την αιώνια αγαπημένη και τον ασφαλιστή. Λίγο ακόμη ζωτικός χώρος είναι αναγκαίος, όσο έχεις χώρο μπορείς να ερωτευτείς, γιαυτό το έργο έχει δισυπόσταστο τίτλο Lebensraum και Lebenstraum. Ο εγκλεισμός λειτουργεί κατασταλτικά στην ανθρώπινη ύπαρξη.

Σχόλια

Δημοσίευση σχολίου

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Εικόνα
ΤΟ ΑΙΩΝΙΟ ΚΤΙΣΜΑ=ΤΟ ΕΡΕΙΠΙΟ: ΤΟ ΜΕΙΖΟΝ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΟ ΤΟΥ 20ου αιώνα (G. Wajcman) Ερείπια της νήσου Άνδρου ΕΡΕΙΠΙΑ ΖΩΗΣ Ερείπια από πέτρα , άμμο, χώμα και νερό… Ερείπια ψυχών, ερείπια γένους αρσενικού , γένους θηλυκού… Σας Παρακαλώ,κληρονόμους,εργολάβους, μην τα γκρεμίσετε. Δήλώνουν την ιστορία μας ετούτα τα εναπομείναντα υλικά, είναι χρονικά σημάδια ετούτες οι πληγωμένες πέτρες , οι γκρεμισμένοι και φθαρμένοι τείχοι,οι ξεθωριασμένοι σοφάδες . Σπίτια ανοίκεια πλέον, συστατικά τέτοια αλλά που μαρτυρούν περασμένες ζωές , μιλούν για ανείπωτες ιστορίες : για σώματα που έζησαν κι ανδρώθηκαν μέσα στα ντουβάρια, για γενναίες ψυχές που δοξάστηκαν, για μαχαίρια που κράτησαν άνθρωποι και δίκασαν τις χαμένες τιμές σε αδικαίωτα πάθη, για δειλές υπάρξεις που κρύβονταν στους τείχους των φόβων τους ενώ η μιλιά τους από ντροπή δεν ήχησε έξω απ'αυτά, αφού την δύναμή τους δε μέτρησαν ποτέ και με τον κόσμο δεν τα βρήκαν, για ανθρώπους αγνούς με τη σιωπή τους συντροφιά έκαναν προσευχές δίνοντας άφεσ
Διαβάστε περισσότερα

Άργος: Μια πόλη κάποτε, σήμερα

Εικόνα
  Η π ρωινή π ληθωρική εικόνα της ε π αρχίας γεμίζει από θορύβους , κόρνες , εκνευρισμό . Η ασταμάτητη κίνηση στους δρόμους κάνει το κέντρο αδια π έραστο , ειδικά από άτομα τρίτης ηλικίας ή με ανα π ηρία . Όλα σε αυτήν την π όλη π εριστρέφονται αέναα γύρω α π ό την π λατεία σε φυσική εντρο π ία . Λες και ο ομφάλιος λώρος να α π οζητά να α π οκο π εί α π ό την π όλη π ου τον γέννησε μα αυτή να αντιστέκεται σθεναρά . Το αρχαίο Άργος , η αρχέγονη π όλη των Πελασγών , η π ολυδίψια π ολιτεία των Αργείων , η ιερή π όλη του Ίναχου , του Περσέα , του Δαναού , ανέκαθεν υ π ήρξε κέντρο και πέρασμα του οδικού Μυκηναϊκού δικτύου . Το Φορωνικό Άργος φωνάζει α π ό π αντού π ως νοσταλγεί .   Μέσα α π ό τα ανοικτά αρχαιολογικά του σκάμματα π ου μοιάζουν π ληγές , γύρω α π ό τον εντυ π ωσιασμό του Σερα π είου , το θέατρο με τα σκαλάκια του σε μεταφέρουν στα μοναστήρια και τους λοφίσκους , τα περίτεχνα
Διαβάστε περισσότερα

Η στοά του Ναυπλίου

Εικόνα
  Η στοά του Ναυπλίου βρίσκεται μεταξύ της παρόδου της Λεωφ. Αμαλίας, Σιώκου και της Βασιλέως Κωνσταντίνου ή Μεγάλος Δρόμος. Στην καρδιά της παλιάς πόλης, στα βήματα των επισκεπτών που βιάζονται ανάμεσα στα σοκάκια της, φαντάζει αθέατη, στοιχειοθετεί ωστόσο ένα κρυμμένο αφήγημα και μια αφορμή, περνώντας από μέσα να βγεις νοσταλγικά στο σήμερα. Η τοπογραφία αυτής της γειτονιάς τα τελευταία εξήντα χρόνια τουλάχιστον, όριζε κάποτε το κέντρο της αγοράς της πόλης: ψαραγορά, μανάβικα, κατεψυγμένα, κρεοπωλεία, μπακάλικα. Κάτι σαν μια μικρή Αιόλου του Ναυπλίου ήταν. Ξεκινώντας από τα καταστήματα που υπήρχαν εντός στοάς, το πιο γνωστό ήταν το ουζερί του Τσικόπολου, το ραφείο του Κατσαρού, ο κομμωτής ο Μίμης Καλογερόπουλος είχε το κουρείο του εδώ, το δικηγορικό γραφείο του Μίμη Γκιόλα και στη γωνία βγαίνοντας προς τη Σιώκου, εδώ που σήμερα είναι το Bizart με αφίσες, πίνακες ζωγραφικής και είδη δώρων του Σταύρου Παπαϊωάννου ήταν παλιότερα το εργαστήριο με εκκλησιαστικά είδη και κορνίζες του Αλέκ
Διαβάστε περισσότερα