Γλυκός πάντα ο Έπαινος
![Εικόνα](https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgwG37buSzXhLKtfcUzgHRqzMTQhwpLwZ2yZxcLam8xcUojiH5t_w0Cy8tIAF722Ynhxhnvj2JZlVenCo3BiyVOeglEhReGgmpSLGD5xa46xYcwL4KxjbU-VE7IhQV0i_VutJkYWrCm4xs/w375-h265/%25CE%2593%25CE%25A1%25CE%2591%25CE%259C%25CE%259C%25CE%2591%25CE%25A4%25CE%2599%25CE%259A%25CE%259F%25CE%25A5-%25CE%2595%25CE%25A0%25CE%2591%25CE%2599%25CE%259D%25CE%259F%25CE%25A3-%25CE%259A%25CE%2595%25CE%25A6%25CE%2591%25CE%259B%25CE%259F%25CE%25A3-.jpg)
Σε ανατροφοδοτεί, σου δίνει μικρή παρώθηση να συνεχίσεις, να μην υποταχτείς, να παραμείνεις, να βρίσκεις λίγο χρόνο ακόμη... Ο έπαινος είναι πάντα γλυκός, απ’ όπου κι αν προέρχεται. Ξέρει πως έχεις κουραστεί, πολύ ή λίγο δεν μετρά, πως δεν ήσουν σίγουρος να εκθέσεις κάποιο απ’ τα έργα σου, να εκτεθείς. Κι αν δεν είχαν βγει ποτέ απ’ το σκοτεινό δωμάτιο, το συρτάρι ή το κλειστό τετράδιο, ο έπαινος θα έρθει να στα φωτίσει μονομιάς. Θα τα γνωρίσει σε άλλους, σαν να ήταν δημιουργίες δικές του. Μετά τον έπαινο του περιοδικού Κέφαλος (2021). Τους ευχαριστώ!