Ο δικός μας Θεός [αιτιατικό βλασφημίας] της Κατερίνας Γραμματικού Έναν καλό Σαμαρείτη ψάχναμε και φέτος τα Χριστούγεννα μα ερημιά. Χορτάσαμε από αχριοχρίστιανους που οπλοφορούν με ένα viral στη τσέπη-ένα νέο είδος λιθοβολισμού ή αυτοδικίας, μεταξύ των πολλών δυνατοτήτων των κοινωνικών δικτύων. Το corpus της αισθητικής (ηθικής) ήρθε και δάγκωσε το χέρι του εικονομάχου γιατί παραβίασε μιαν εντολή. Η κοινωνία φωνάζει για κάποιο μέλος της ότι παραφέρθηκε. Ο ιερουργός ζήτησε θυσία για την σωτηρία ημών και υμών. Η εξιλέωση αργεί να έρθει γιατί κανείς Αβραάμ δεν λέει να σφάξει το νινί του. Καλοί Σαμαρείτες του ελέους φανερωθείτε! Που είστε επιτέλους να σηκώσετε το βάρος της Πτώσης; μόνο να σταυρώνεται είστε ικανοί; Η βλασφημία φτιάχνει ενόχους, τιμωρούς. Ο φόβος εχθρούς. Γεννάει κακία. Γιατί δε μιλάτε; μήπως σκανδαλιστήκατε και κάπου κρυφογελάτε καπνίζοντας; Πάντως αν όχι ο Κραβάτζιο, που αυτός κι αν σκανδάλισε