Η Χωματερή έρχεται δίπλα μας. Τι άλλο θέλουμε;
Δεν φανταζόμουν ποτέ πως αυτά τα πλατιά πεζοδρόμια, οι
ονειρικοί πεζόδρομοι, οι πέργκολες τύπου
«Πύλη Βρανδεμβούργου» και τα ανθισμένα δέντρα να προϊδεάζουν την επερχόμενη Πολιτική
Άνοιξη, θα μας οδηγούσαν έξω από την Πύλη μιας χωματερής!
Μόλις βγαίνουμε από τους θαλάμους αερίων που μας διοχετεύουν
μυστικά, σε στρατόπεδο συγκέντρωσης μέσα, χειμώνες ολόκληρους τώρα τα πυρηνελαιουργεία
της περιοχής αγγελιοφόρος φέρνει κι άλλο μήνυμα. Δεν μας αρκεί το ασφυκτικό περιβάλλον της
πόλης του Ναυπλίου, που μοιάζει με γκέτο από ανθρώπους - κατοίκους που
βρίσκονται μόνιμα υπό διωγμό, ούτε ο κανιβαλικός τρόπος ζωής της. Θέλουμε κάτι
ακόμα πιο δυνατό να μας ντοπάρει και τα
σκουπίδια είναι πολύ δυνατό χάπι. Φανταστείτε ένα σενάριο θρίλερ για τον τόπο
μας: να γίνεται και καύση σκουπιδιών τους καλοκαιρινούς μήνες!
<<<<>>
Τα σκουπίδια έρχονται δίπλα μας. Οι πολιτικές οικογένειες
ακολουθούν μονοπάτια που είναι από καιρό σβησμένα και δεν βγάζουν πουθενά, παρά
σε μια εμπρός-πίσω πορεία, ατέρμονη και εκφοβιστική. Έξω από την «γειτονιά» μας θα καιροφυλακτούν
ρύποι, οσμές, διοξίνες και αρρώστιες. Ο σκουπιδοτενεκές του σπιτιού μας θα έχει
άμεση ανταπόκριση με την κοντινή, δική του χωματερή. Όλοι μαζί ζώντας ειρηνικά σε μια τοξική γειτονιά. Σε έναν «τόπο» μόλις λίγα μέτρα μόλις από τον υδροβιότοπο
του αργολικού κόλπου, που βρίσκεται επίσης - όλως τυχαίως- έξω ακριβώς από
την πόρτα του Βιολογικού Ναυπλίου- Αργους.
Εκεί, δίπλα σε ένα βεβαρημένο περιβάλλον, στο κατώφλι της Τίρυνθας, θα
εναποθέτουν τα περισσεύματα του πολιτισμού μας. Ποιος «εργολάβος κηδειών»
αποφασίζει πόσο του κοστίζει η μεταφορά σκουπιδιών για να αποφασίζει και τον
τόπο που θα τα διαχειρίζεται; Που να
φανταζόταν κανείς πως ο Μυκηναϊκός πολιτισμός θα αντίκριζε τέτοια αίγλη στο
μέλλον.
Ο «τόπος» μας είναι ο χώρος της κοινότητας, διαθέτει μνήμη,
εμπειρία και ψυχισμό. Αυτός ο ψυχισμός εννοείται ως «Βιώσιμος χώρος» και ο τόπος
ως προέκταση του ανθρώπινου σώματος. Οι μαραθωνοδρόμοι της Κυριακής περνώντας
από αυτήν την γειτονιά ας μας δείξουν τον τρόπο να αγωνιζόμαστε για το Βιώσιμο.
Της Κατερίνας
Γραμματικού
Σχόλια