Ενήλικας μαθητής – Ποιος;

Ένα ηλικιακά παραγόμενο προϊόν που αναγνωρίζεται κοινωνικά, αν όχι πάντα βιολογικά είναι και η «ωριμότητα». Συχνά ο όρος ενήλικας μας παραπέμπει στην ωριμότητα και ίσως να μας παραπλανά. Ο ενήλικας είναι «κοινωνικά αναγνωρίσιμος» (ηλικιακά χαρακτηριστικά - ηλικιακή ωριμότητα) και είθισται να αντιπροσωπεύεται με αντιληπτές πράξεις και αναμενόμενες συμπεριφορές, με συγκεκριμένα χαρακτηριστικά. Όταν «την ενηλικίωση εκτός των άλλων την καθορίζει κι ένα σύνολο αξιών και ιδανικών»1, πως μπορούν να ταυτιστούν ωριμότητα και «ενήλικας»; Όταν μάλιστα αναφερθούμε στις αποφάσεις που παίρνει ο ενήλικας όπως το να ξαναγίνει μαθητής και να ακολουθήσει το δρόμο της μάθησης ξανά, πόσο «δική του» είναι αυτή η απόφαση ;
«Οι ενήλικοι (μαθητές ή όχι), σε αντίθεση με τα παιδιά, είναι ικανοί να κατευθύνουν και να αναλαμβάνουν την ευθύνη για τη συμπεριφορά τους, τις ενέργειές τους και τις απόψεις τους και, συνεπώς, τη μάθησή τους. Αυτό το αξίωμα βρίσκεται μέσα στον πυρήνα του ορισμού που δίνει η κοινωνία στην ενηλικιότητα. Επισήμως, κάποιος φτάνει στην ενηλικίωση όταν συμπληρώσει την ηλικία των δεκαοκτώ ετών και είναι αυτό το σημείο στο οποίο όλοι διεκδικούμε το δικαίωμα να παίρνουμε τις δικές μας αποφάσεις και να αναλαμβάνουμε την ευθύνη των ενεργειών και του βίου μας. Αυτό είναι θεμελιώδες στο τι θεωρούμε ως ελευθερία και δημοκρατία».2
.......................
εαν θέλετε ολόκληρο το κείμενο στήλτε e-mail

Σχόλια

Δημοσίευση σχολίου

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Εικόνα
ΤΟ ΑΙΩΝΙΟ ΚΤΙΣΜΑ=ΤΟ ΕΡΕΙΠΙΟ: ΤΟ ΜΕΙΖΟΝ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΟ ΤΟΥ 20ου αιώνα (G. Wajcman) Ερείπια της νήσου Άνδρου ΕΡΕΙΠΙΑ ΖΩΗΣ Ερείπια από πέτρα , άμμο, χώμα και νερό… Ερείπια ψυχών, ερείπια γένους αρσενικού , γένους θηλυκού… Σας Παρακαλώ,κληρονόμους,εργολάβους, μην τα γκρεμίσετε. Δήλώνουν την ιστορία μας ετούτα τα εναπομείναντα υλικά, είναι χρονικά σημάδια ετούτες οι πληγωμένες πέτρες , οι γκρεμισμένοι και φθαρμένοι τείχοι,οι ξεθωριασμένοι σοφάδες . Σπίτια ανοίκεια πλέον, συστατικά τέτοια αλλά που μαρτυρούν περασμένες ζωές , μιλούν για ανείπωτες ιστορίες : για σώματα που έζησαν κι ανδρώθηκαν μέσα στα ντουβάρια, για γενναίες ψυχές που δοξάστηκαν, για μαχαίρια που κράτησαν άνθρωποι και δίκασαν τις χαμένες τιμές σε αδικαίωτα πάθη, για δειλές υπάρξεις που κρύβονταν στους τείχους των φόβων τους ενώ η μιλιά τους από ντροπή δεν ήχησε έξω απ'αυτά, αφού την δύναμή τους δε μέτρησαν ποτέ και με τον κόσμο δεν τα βρήκαν, για ανθρώπους αγνούς με τη σιωπή τους συντροφιά έκαναν προσευχές δίνοντας άφεσ
Διαβάστε περισσότερα

Άργος: Μια πόλη κάποτε, σήμερα

Εικόνα
  Η π ρωινή π ληθωρική εικόνα της ε π αρχίας γεμίζει από θορύβους , κόρνες , εκνευρισμό . Η ασταμάτητη κίνηση στους δρόμους κάνει το κέντρο αδια π έραστο , ειδικά από άτομα τρίτης ηλικίας ή με ανα π ηρία . Όλα σε αυτήν την π όλη π εριστρέφονται αέναα γύρω α π ό την π λατεία σε φυσική εντρο π ία . Λες και ο ομφάλιος λώρος να α π οζητά να α π οκο π εί α π ό την π όλη π ου τον γέννησε μα αυτή να αντιστέκεται σθεναρά . Το αρχαίο Άργος , η αρχέγονη π όλη των Πελασγών , η π ολυδίψια π ολιτεία των Αργείων , η ιερή π όλη του Ίναχου , του Περσέα , του Δαναού , ανέκαθεν υ π ήρξε κέντρο και πέρασμα του οδικού Μυκηναϊκού δικτύου . Το Φορωνικό Άργος φωνάζει α π ό π αντού π ως νοσταλγεί .   Μέσα α π ό τα ανοικτά αρχαιολογικά του σκάμματα π ου μοιάζουν π ληγές , γύρω α π ό τον εντυ π ωσιασμό του Σερα π είου , το θέατρο με τα σκαλάκια του σε μεταφέρουν στα μοναστήρια και τους λοφίσκους , τα περίτεχνα
Διαβάστε περισσότερα

Η στοά του Ναυπλίου

Εικόνα
  Η στοά του Ναυπλίου βρίσκεται μεταξύ της παρόδου της Λεωφ. Αμαλίας, Σιώκου και της Βασιλέως Κωνσταντίνου ή Μεγάλος Δρόμος. Στην καρδιά της παλιάς πόλης, στα βήματα των επισκεπτών που βιάζονται ανάμεσα στα σοκάκια της, φαντάζει αθέατη, στοιχειοθετεί ωστόσο ένα κρυμμένο αφήγημα και μια αφορμή, περνώντας από μέσα να βγεις νοσταλγικά στο σήμερα. Η τοπογραφία αυτής της γειτονιάς τα τελευταία εξήντα χρόνια τουλάχιστον, όριζε κάποτε το κέντρο της αγοράς της πόλης: ψαραγορά, μανάβικα, κατεψυγμένα, κρεοπωλεία, μπακάλικα. Κάτι σαν μια μικρή Αιόλου του Ναυπλίου ήταν. Ξεκινώντας από τα καταστήματα που υπήρχαν εντός στοάς, το πιο γνωστό ήταν το ουζερί του Τσικόπολου, το ραφείο του Κατσαρού, ο κομμωτής ο Μίμης Καλογερόπουλος είχε το κουρείο του εδώ, το δικηγορικό γραφείο του Μίμη Γκιόλα και στη γωνία βγαίνοντας προς τη Σιώκου, εδώ που σήμερα είναι το Bizart με αφίσες, πίνακες ζωγραφικής και είδη δώρων του Σταύρου Παπαϊωάννου ήταν παλιότερα το εργαστήριο με εκκλησιαστικά είδη και κορνίζες του Αλέκ
Διαβάστε περισσότερα