Οι Μετανάστες Ψυχές (ή ένα γράμμα στην άμοιρη θεία)

ΟΛΟΙ ΤΟΝ ΛΕΝΕ ΞΕΝΟ
Γυρίζει γυμνός , μόνος, φορώντας παπούτσια με λάστιχα από ζεμπίλι για σόλες . Ξένος στους ξένους , μισολιπόθυμος , ασθενικός , οι αλμυρές σταγόνες ιδρώτα ξεγελούν τη δίψα του . Μια πατουλιά γυρεύει να σταθεί , να λημεριάσει , μα « όταν μοίραζαν πατρίδες αυτός έλειπε για αλλού κι έτσι δεν πρόλαβε αφού δεν άφησαν τίποτα γι’ αυτόν , τίποτα δεν περίσσεψε. Κι έτσι τώρα λίγο απ΄ τον ήλιο σου ψάχνει να δει , να αγναντέψει έστω αρκείται και στο σκοτάδι μέσα μπορεί να παλέψει στην άβυσσο των ονείρων σου αρκεί να βρεθεί από μια χαμένη πατρίδα σε μια χαμένη ζωή.. Τίποτα δεν του ανήκε , τίποτα δεν του ανήκει , κανείς δεν του χάρισε κάτι , δεν του χαρίστηκε κανείς, λαθραίος , έγινε , φυγάς ……..

΄Ολοι τον λένε ΞΕΝΟ μήπως γιατί δεν είναι ΙΔΙΟΣ με τους άλλους , δεν ομοιάζει με αυτούς αρκετά , μην είναι τα σχιστά του μάτια , το μελαμψό χρώμα του δέρματός του , τα ρούχα του εκείνα τα διαφορετικά ;;..τι είναι αυτά που τον κάνουν ξένο;
Φοβάμαι να σκεφτώ θεία, να πιστέψω , ή να αναθεωρήσω ποιος/-α στα αλήθεια είναι, είμαι. Μην είμαι εγώ ο ξένος φοβάμαι, μήπως και φοβηθώ …. όταν τον εαυτό μου μάθω όταν κατάματα κοιτάξω με θάρρος , τον άλλον, εκείνον, στα μάτια, σε εκείνη τη γνώριμη (σε όλους μας ) γλώσσα , την κοινή , αυτήν του σώματος μιλήσω.
Μήπως εγώ , εσύ , του γύρεψες να ρθει κι ήρθε να σε βρει να σε γνωρίσει , να μάθεις , να μάθω ποιος , ποια στα αλήθεια είσαι , είμαι , να με γνωρίσει , να σε γνωρίσω , να σ’ αποκαλύψει , να με αποκαλύψει , να αποκαλυφθούμε;;;;
Για να μάθεις ήρθε θαρρώ εκείνος ο ξένος , πως με στη σάρκα σου έχεις ψυχή. Να μάθεις πως ξέχασες τη μισερή ψυχή σου και πως το σώμα είναι απλά αυτό που την κουβαλά , την πάει όπου αυτό πάει κι αυτή μέρα νύχτα ψάχνει να βρει σώμα για να μπει , ψάχνει το σώμα με τις χαμένες αισθήσεις του να νοιώσει, να το ξυπνήσει θέλει ….. άλλες φορές ψάχνει να μάθει σε ποιο σώμα ανήκει , ποιον κυβερνά, ποιος την κυβερνά αφού μάλλον μαζί με τη ψυχή ξέχασε και το σώμα να αγαπά ....αφού δεν το δώσες (θεία) με πάθος , δεν το μοιράστηκες αληθινά κι έτσι ξένο το βλέπεις τώρα , τρέμεις στη σκέψη , φοβάσαι εκείνο το βλέμμα που σε επιβλέπει και είναι το δικό σου ….να ξερες πόσο κι αυτό υποφέρει .
Κι έφτασε η στιγμή να αφήσεις δυο ξένους μονάχους να σε διεκδικήσουν : ψυχή και σώμα (έρωτας) να παλέψουν ποιο θα σε κερδίσει . Ο νικητής σου ανήκει ,πάρτον ελεύθερα, η νίκη όχι.

O έρωτας και η ψυχή (Lionel Noel Royer)

ΑΡΝΗΣΗ
Γυρίζει μόνος , ξένος . Το μόνο που του ανήκει είναι η ασχήμια που ζωγράφισαν στο πρόσωπο του ανεξίτηλα έμποροι ψυχών κι ύστερα την ξεπούλησαν κομμάτι- κομμάτι εκεί στην αγοραία κόλαση που όποιος έχει πουλά κι όποιος προλάβει αγοράζει .. Σε συμβουλεύω θεία , για το καλό σου : μην αγοράσεις τίποτα που να του ανήκει , μπορεί να είναι δικό σου. Η ψυχή του άλλου δεν ξέρεις ποτέ αν είναι και ψυχή σου ! Είμαστε ΕΝΑ κι αυτό πρέπει κάτι να σου λέει . Η ψυχή είναι σκύλα κατατρεγμένη , κυνηγημένη , λαθραία ζει μέσα στη σάρκα οποιουδήποτε βρει , χαμπάρι δεν παίρνει σε ποιο σώμα ανήκει , σχεδόν παράσιτο . Το σώμα όμως ρωτώ ξανά, ποιος το κυβερνά;

ΞΕΝΟΦΟΒΙΑ / ΟΜΟ-ΦΟΒΙΑ ή ΚΥΝΟ-ΦΟΒΙΑ
-Μην του μιλάς έτσι βρε θεία του άλλου , εκείνου του ξένου
- Γιατί, δεν τον βλέπεις , όλη μέρα κάθεται και κοιτάζει , τι κοιτάζει;
- Έτσι κοιτάζει βρε θεία , αφού δεν έχει τι άλλη δουλειά να κάνει.
-Να πάει να βρει.
-Αφού βρε θεία δεν βρίσκει.
-Κοίταξέ τον εκεί , θα μας σκοτώσει στον ύπνο μας , θα μας κλέψει και μετά θα εξαφανιστεί.
-Μη , μην το κοιτάς έτσι βρε θεία, δεν είναι ΑLIEN , μην του πετάς έτσι το φαί, δεν είναι σκυλί ,άνθρωπος είναι, με σάρκα και ψυχή.
-Θα φωνάξω την αστυνομία να τον διώξουν από δω.

-Μα είναι Δημοτικό το Πάρκο απλά είναι δίπλα στο σπίτι σου θεία….. Μη , μη θεια , μη αστυνόμε μην τον διώχνετε έτσι σαν σκυλί , άνθρωπος είναι, δεν τον βλέπετε ; Φοβάμαι θεία νομίζω ότι μεταμορφώθηκες κι εσύ σε σκυλί . Μη , μη του γαυγίζεις έτσι , νομίζω ότι του μοιάζεις όλο και πιο πολύ . Νομίζω ότι έγινες σκύλα κι εσύ που τα ζωώδη ένστικτά σου σκοτώνουν τη γάτα ψυχή σου. Φοβάμαι και λυπάμαι για σένα τώρα με τι λύσσα που δείχνεις τον φόβο σου για να φοβίσεις τον άλλον φοβάσαι την ίδια . Από άλλη ράτσα ο καθένας κι όμως ίδιοι, σκύλοι!!

-Μήπως αυτό που φοβάσαι στον ΑΛΛΟΝ είναι γιατί σε κάνει να γνωρίζεις τη σκυλίσια ζωή σου ;
-Διώχνεις τον ΑΛΛΟΝ και διώχνεις ΕΣΕΝΑ , εκείνον τον ΞΕΝΟ που έχεις μέσα σου.
- Πρόσεξε λοιπόν θεία , πρόσεξε πολύ, φυλάξου! Έτσι όπως διώχνεις τους ξένους , εκείνους τους μετανάστες , λαθρομετανάστες , πρόσφυγες απ’ το σπίτι (σου) , την αυλή (σου) , το κτήμα (σου) , τη χώρα (σου) που τόσο τα προσέχεις και τα αγαπάς γιατί (σου) ανήκουν , ναι δεν λέω κι ούτε θέλω να τα μοιραστούμε αυτή τη στιγμή γιατί είναι δικά σου … αλλά ας το πάρει το ποτάμι … Μη μπερδευτείς φοβάμαι μη και μπερδευτείς και το κουστούμι που φοράς (το σώμα σου) το αφήσεις πουθενά και στο φορέσει άλλος και την ψυχή σου Διωκτικές Αρχές την διώξουν και φύγεις μακριά μας και ξενιτευτείς . Γιατί με όλα που γίνονται στις μέρες μας γυρεύεις καμιά φορά, το κακό δεν αργεί να γίνει ! Κι εκείνο που δεν θα άντεχα είναι να χάσω το σκυλί που έμαθα υπομονετικά να ακούω να γαυγίζει με τη δική σου φωνή!

ΑΝΤΙΟ
Φοβάμαι πολύ για σένα που αγαπώ , όποια κι αν είσαι , σε όποιο σώμα μέσα και να είναι η ψυχή σου. Να βλέπω θέλω συνεχώς την σάρκινη μορφή σου . Δίχως το σώμα η ψυχή πώς να υπάρξει θεία μα και το σώμα κούφιο είναι δίχως αυτήν. Γι’ αυτό θέλω να υπάρχεις πρώτα από όλα ΕΣΥ . Μη φύγεις!
Σε ασπάζομαι η ανιψιά σου Καίτη


ΥΓ . Οι άνθρωποι έγιναν εμπορεύματα . Ο ΜΑΡΞ θα έβγαινε από τα ρούχα του εάν μάθαινε πως το ΚΥΚΛΟΦΟΡΟΥΝ σήμερα δεν είναι μόνο πράγματα μα και σώματα .
Ο παρλαπίπις
16/7/2009