Τετάρτη 6 Νοεμβρίου 2024

Διττό φύλο

Katerina Grammatikou



Είμαι διττό. Δεν έχω γεννηθεί ακόμη, υπάρχω αμφίθυμα μέσα στο βυθό μου, ακούγοντας πότε τον έναν και πότε τον άλλο γονιό να με θέλουν μια το ένα και μία το άλλο. Εγώ έχω όλον τον κόσμο μέσα μου. Η ενδομήτρια ζωή μου είναι κολύμπι, φαί, κλοτσιές και μπερδέματα με το σχοινί που με ενώνει με την μητέρα μου. Κάπως έτσι περνάει ο χρόνος. Σε λίγους μήνες βγαίνω.

 Υπομένω τα νεύρα της μαμάς, το κλάμα της, τις φωνές της, την μάλλον απελπισία της.

-Γιατί σε μένα Θεέ μου, λέει και ξαναλέει.

Δεν έχω βιολογική ταυτότητα και δεν ανήκω στο επιθυμητό δίπολο, λέει ο υπεύθυνος της γέννησής μου και η μητέρα μου εξαγριώνεται, ακούγοντας πως όλα τα αγόρια γεννιούνται με ένα Χ Υ χρωμόσωμα και τα κορίτσια με δύο Χ. Ξέρω καλά ότι η μητέρα μου δεν λέει αρλούμπες με τα Χ και Υ στο Πολύχρωμο σχολείο που δουλεύει. Είναι υποστηρικτής μου, έχει κάνει αγώνες για όλους εμάς τους διαφορετικούς. Δεν ανησυχώ, για τον γονέα Β ανησυχώ. Είναι τρομοκρατημένος και κάθε μέρα μεθούν με τη μαμά. Τη μητέρα μου πάντως την έχω σιγουράκι για την απόφασή της. Αυτές τις μέρες όμως με βάζει και καπνίζω περισσότερο.

Την φορά που με ζούλιξαν πρόσφατα, αισθάνθηκα το ψύχος. 

-Τι με ακουμπάτε καλέ με τις χερούκλες σας; Απο ένα ένστικτο δεν ξέρω πως να το εξηγήσω, κατάλαβα ότι έπαιζαν το κεφάλι μου κορώνα γράμματα.

 Έχουν ένστικτα τα μωρά από έμβρυα κιόλας, ανακάλυψα. Μπορεί να γίνω ερευνητής όταν γεννηθώ.  

-          Όπως ήρθε θα φύγει. Ήταν ο άλλος μου γονέας που μιλούσε.

-          Διαδικασία ρουτίνας. Ακούστηκε η τρίτη φωνή.

-          Θα πρέπει να το σκεφτώ. Ήταν η μανούλα μου. Αυτή θα ακούσετε τους φώναζα.

Το ίδιο βράδυ με φλόμωσαν πάλι στα τσιγάρα, το χασίς και το αλκοόλ.

 Θα πάψω μάλλον να είμαι διττός, ούτε καν υπαρκτός, λόγω Διαταραχής λένε και θα σκόπιμο είναι να περάσω στην αιωνιότητα. 

- καλέ εγώ δεν θέλω αιωνιότητες, μια μέρα να ζήσω θέλω, έξω στο φως, να δω πως είναι, όπως μου το περιγράφει η μανούλα μου;

Θα με κόψουν και θα με πετάξουν στα σκουπίδια, θα εξαφανίσουν κάθε ίχνος μου. Και είχα τόση ανυπομονησία να βγω και να χαίρομαι όταν θα με φωνάζουν Ερμή ή Αφροδίτη, δεν ξέρω τι από τα δυο, θα το αποφάσιζαν λένε όταν έφτανε η στιγμή, αν δεν βιαστούν να με καρατομήσουν γιατί δεν ανήκω στο δίπολο της αρμονίας, του άνδρα ή της γυναίκας.

- Αν το κρατήσουμε, η ζωή του θα είναι μια κόλαση, στο σχολείο ο περίγελος και στην κοινωνία ο ανώμαλος. Ένα στιγματισμένο άτομο, με πιθανές επιπλοκές και ανεπάρκειες. Γιατί να βασανιστεί;

- Προτιμότερο είναι να διακόψετε την κύηση, νέοι είσαστε ακόμη, ακούστηκε μια βαριά φωνή από το τηλέφωνο.

Χθες γινόταν φασαρία. Ανοιγόκλειναν πόρτες, χτυπούσαν παράθυρα, γυαλιά έσπαζαν στο πάτωμα, δονήσεις τράνταζαν το σώμα μου.  Η μητέρα μου πλύθηκε, φρεσκαρίστηκε, έβαλε ένα απαλό άρωμα και με πήγε κάπου που έκανε πάλι πολύ κρύο.

Είμαι τεσσάρων μηνών. Σε λίγους μήνες έρχομαι μαζί σας, αν μου το επιτρέψουν.

 

Αφιερώνεται σε όλα τα ίντερσεξ μωρά της οικουμένης που θανατώθηκαν επειδή δεν συμμορφώνονταν με τα στερεότυπα του βιολογικού τους φύλου. 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Μια πόλη μαγική (οδηγός θύμησης μιας πόλης)

Δημοσιεύτηκε στο www.culturepoint.gr  Δεκάδες στοιχισμένα τραπεζοκαθίσματα καταλαμβάνουν τη μεγάλη πλατεία, τον περιφρουρημένο λιμώνα των ca...