Γράμμα στον Αϊ Βασίλη
Πιστέ μας Αϊ Βασίλη, έλα ξανά!
Έγινες ένα
με τις γιορτές και την ζωή μας κι ας
έρχεσαι απ’ τα παραμύθια. Μοιάζεις αληθινός και πάντα μας ξεγελάς.
Εδώ (στην
πόλη μου), ετοίμασαν πρόχειρο καταυλισμό, ολόκληρο «χωριό», για να ξεκουράζεσαι
από την κούραση των ημερών. Σ’ αγαπάμε, γι’ αυτό!
Άργησες κι
έχασες την τελετή ανάματος του
χριστουγεννιάτικου δέντρου. Είναι κάτι σαν δεξίωση και δηλώνει επίσημα την
έναρξη των εορταστικών εκδηλώσεων, προς χάριν της παράδοσης κι εσύ ήσουν εξαίρετος
καλεσμένος. Δεν πειράζει.
Κατάφερες όμως,
παρόλη τη θωριά σου, να υπερπηδήσεις
πολλές «κλειστές εισόδους» κρατών και να πας σε πολλές ηπείρους. Εσύ!
Που άλλοτε περνούσες με ελευθέρας, παντού, μόνο με μια e-pass. (Κάνεις και μαγικά βέβαια, σε ξέρουμε, χρόνια τώρα.) Πιο
τολμηρό σε βρίσκω φέτος κι ας «έκοψες» κάπως, λόγω κρίσης θα ‘ναι.
Σε τούτη την
πλατεία πάντως, ένα ψιλολέλεκο δέντρο σε περιμένει, αληθινό θα’ ναι, γιατί δέντρα κόβεις μόνο αν είσαι δήμαρχος και
πάνω. Το δέντρο κυκλώνουν φωταψίες πολλών watt , με πολίτες-διαδηλωτές που απαιτούν «εδώ και τώρα
Χριστούγεννα» (λες και δεν θα έρχονταν πάλι), έχοντας ένα λαμπιόνι στο κεφάλι,
τυλιγμένοι με πλαστικές γιρλάντες (όλα made in China) , ταΐζοντας «γερμανικά»
μελομακάρονα τα παιδάκια, καιροφυλακτώντας για καμιά άγρια καταδίωξη
ανυποψίαστου καστανά μεσούσης της τελετής. Για φαντάσου, θα λέγε κάποιος ξένος,
κερνάνε και θεάματα τώρα μέσα σε τόση φτώχεια.
Αλλά οι
πλατείες κάποτε ήταν ευχάριστες και φάνταζαν κόκκινες. Σήμερα, κόκκινα είναι τα
δάνεια και το χρώμα ταυτίστηκε με την απάτη. Γι’ αυτό λέμε Αϊ Βασίλη φέτος να
μας έρθεις, αλλά να μην είσαι τόσο κόκκινος. Φόρεσε κάτι άλλο που είναι και
επίκαιρο, ίσως ένα πορτοκαλί γιλέκο. Να είσαι έτσι στο πνεύμα της εποχής, γιατί
στο πνεύμα των γιορτών δεν θα σαι, όταν
οι περισσότεροι στα κρυφά δεν γιορτάζουν.
Πρόσεξε μόνο που θα αφήνεις τα
δώρα σου, ειδικά κάτω από την καμινάδα ενεργειακών τζακιών, μην τα μπερδέψεις,
γιατί μέχρι να φτάσεις μπορεί και να χουν αλλάξει ιδιοκτήτη.
Σε είδαν
πάντως από μακριά κάποιοι και είπαν πως
φέτος δεν έρχεσαι από το Βορρά αλλά από την Ανατολή και την απέναντι Ακτή. Εκεί
σε αφήσανε τα έθνη και σε διέταξαν: «κολύμπα!». Φοβόμαστε πάλι, μήπως δεν έχεις μήτε σάκο,
άλλωστε χρειάζεται να ναι ελαφρύς κανείς για να επιπλέει στα τρικυμισμένα νερά
των πολιτισμών.
Παρόλα αυτά
, έτσι χλωμός όπως θα’ ρχεσαι, εμείς θα σε ταΐσουμε και θα σε ποτίσουμε, από
όλο το χαμένο βιός μας και θα καλέσουμε Χοράρχες, μπάντες, αρχές του τόπου, να ψάλλουν στους πιστούς και άπιστους της κόκκινη πλατείας,
ύμνους συμφιλίωσης με το πεπρωμένο που δεν γράφτηκε ακόμη. Να ρθεις Αϊ Βασίλη, για να δεις τους
ανακόλουθους πολιτικούς να ανταλλάζουν επιταγές-ευχούλες, με τον άμαχο
πληθυσμό, οπισθογραφώντας εκείνες
που δεν έπιασαν πέρσι, για του χρόνου.
Εκ μέρος των φανατικών του Αϊ Βασίλη,
Κατερίνα Γραμματικού
Δημοσιεύτηκε στην τοπική εφημερίδα Αργολικά [20/12/2015].
Σχόλια