Οι δυο όψεις της ίδιας εικόνας
Πάρκο (αλλιώς λέγεται και άλσος) Ναυπλίου -Πρωΐνό Σαββάτου Ποτέ κάτι δεν είναι ίδιο αν το κοιτάξουμε από άλλη οπτική γωνία και θέση, αν αλλάξει η όρασή μας, η διάθεση και η φαντασία μας. Όταν όμως μιλά η εικόνα οι λέξεις παύουν αλλιώς μπορεί και να παραπλανούν , σιωπούν, δίνοντας τόπο στην αλήθεια. Στην πόλη του Ναυπλίου μια πόλη μικρή που τρώει όμως όλο το φαί της και μεγαλώνει ολοένα άλλοτε μια εικόνα είναι όμορφη κι άλλοτε άσχημη πότε γελάει και πότε κλαίει πότε πονάει και πότε δεν πονάει άλλοτε μιλάει κι άλλοτε σιωπά πότε μουτρώνει και πότε μαλακώνει πότε είναι ήρεμη και πότε άγρια πότε αγαπά και πότε μισεί…… Γι΄ αυτό και την Δευτέρα πρωί γελά ενώ το Σάββατο κλαίει Την Τρίτη αγαπά και τις γιορτές μισεί Την Τετάρτη μαλακώνει και την Παρασκευή μουτρώνει Την Πέμπτη μιλά και την Κυριακή σιωπά. Το Πάρκο της πόλης, ένα τόσο δα αλσάκι , μια πατουλιά γης , άλλοτε μας γελά και άλλοτε κλαίει και πονά .Ολοένα και γίνεται απο πεζόδρομος λεωφόρος, με θέσεις για παρκάρισμα και όχι για βολτ